صبح بخیر دوستان
۲۴ ماه آپریل سال ۲۰۱۱
گفتار نجات (۳)
"پس به عیسی گفت: ای خداوند، مرا به یاد آور
هنگامی که به ملکوت خود آیی.
عیسی به وی گفت: هر آینه به
تو می گویم، امروز با من در فردوس خواهی بود."
انجیل مقدس، لوقا
۲۳: ۴۲- ۴۳
در آن دزد چه می توانیم ببینیم؟
۱- در آن دزد، نمایندۀ همگی ما انسانها را می بینیم. شاید کسی اعتراض
کند که: چی؟ من مثل یک دزدم؟ بله هستید! دقت کنید، آن دزد که به ایمان آورد، پیش از آن داشت به مسیح توهین می کرد. پیش از توبه و ایمان، آن دزد فرقی با دیگران
نداشت. آدم خوبی نبود که بخاطر خوبی اش خدا انتخابش کرده باشد تا نجات یابد. کلام خدا در انجیل مقدس، متی ۲۷: ۴۱- ۴۴، دقیقاً این موضوع را به ما
می گوید:
"همچنین نیز روسای کهنه با کاتبان و مشایخ، استهزاکنان می
گفتند:
دیگران را نجات داد، اما نمی تواند خود را برهاند. اگر پادشاه اسرائیل
است،
اکنون از صلیب فرود آید تا بدو ایمان آوریم!
بر خدا توکل نمود، اکنون او را نجات دهد،
اگر بدو رغبت دارد، زیرا گفت پسر خدا هستم.
و همچنین آن دو دزد نیز که با وی مصلوب بودند،
او را دشنام می دادند."
آن طبیب اعظم روح ، آن دزدان را معاینه کرد. و این است تشخیص آن طبیب اعظم
در مورد همۀ ما انسانها: انجیل مقدس، رومیان
۳: ۲۲- ۲۳، " زیرا که هیچ تفاوتی نیست، همه گناه کرده اند و از جلال خدا
محرومند." تا زمانی که ما پی به وضعیت بدون امید خودمان نبرده ایم، تا زمانی که
متوجه نشده ایم که تمامی وجودمان به فساد گناه آلوده است، خوب نیستیم، تا زمانی که
در این دزد روی صلیب، تصویری از خودمان را ندیده ایم، تا آن موقع با او همصدا نخواهیم شد، و بنزد
طبیب اعظم فریاد نخواهیم زد: "ای خداوند مرا بیاد دار." اول باید فروتن شویم، پیش
از آنکه سر افراز گردیم. ما انسانها همگی دزد هستیم. چی دزدیده ایم؟ آن
ستایش و پرستش شایستۀ خدا را، آن جلالی که باید به نام خدای راستین دهیم. آن محبت و
اطاعتی که به او مدیونیم. بدون مسیح
ما دزدیم، از بدترین نوع اش.
سهراب رامتین Sohrab Ramtin
|