صبح بخیر دوستان:
امروز به ایمان زندگی کنیم.
زندگی ایمان با ترک کردن هر آنچه خدا را ناخشنود می کند شروع می
شود.
" به ایمان ابراهیم چون خوانده شد،
اطاعت نمود و بیرون رفت به سمت آن مکانی که می بایست به میراث
یابد.
پس بیرون آمد و نمی دانست به کجا می رود."
عبرانیان ۱۱: ۸
ابراهیم نمونۀ از زندگی ایمان برای ماست. در پیدایش ۱۲: ۱- ۳، می خوانیم که خدا ابراهیم را فرا می
خواند:" از ولایت خود، و از مولود خویش، و از خانۀ پدر خود بسوی زمینی که به تو
نشان دهم بیرون شو، و از تو امتی عظیم پیدا کنم و تو را برکت دهم، و نام تو را بزرگ
سازم، و تو برکت خواهی بود. و برکت دهم به آنانی که تو را مبارک خوانند، و لعنت کنم
به آنکه تو را ملعون خواند. و از تو جمیع قبایل جهان برکت خواهند
یافت."
و حالا دقت کنید به واکنش ابراهیم: "پس ابرام چنانکه خداوند بدو فرموده بود، روانه شد." دقت کنید، ابراهیم گوش داد، اعتماد کرد، و اطاعت. سفر ایمان خودش را با
جدا ساختن خودش از لذتها و ایمنی سرزمین بی ایمانش شروع نمود تا در پی نقشۀ خدا
برای زندگی اش برود. دقت کنید، ابراهیم نمی دانست کجا می رود، معجزۀ ندید، رویائی
ندید، فقط کلام خدا را شنیده بود. فقط کلام. می بایستی تمامی چیزهای که به او حس
امنیت می دادند، مانند شغلش، دوستان، خویشان، آشنایان، خانه و املاکش را رها کند، و
فقط به سخن خداوند اعتماد نماید. فقط کلام.
و بهمین ترتیب باید برای من و شما باشد اگر مردان و زنان ایمان هستیم. خوشی
های این دنیای بی خدا را ترک کنیم.
همانگونه که محبت ما برای مسیح افزایش می یابد، علاقه ما برای لذتهای دنیوی کاهش
خواهد یافت.
امروز دعا کنیم تا بیشتر و بیشتر بر انجام ارادۀ خدا در زندگیمان تمرکز
نموده تا شادی و اطمینان، و آرامش فکری که از پیروی کردن از او بدست می آید، تجربه
نمائیم.
امروز به ایمان زندگی کنیم.
سهراب رامتین Sohrab Ramtin
|